Een verrijzende
Christus aan het kruis
Dit beeld van Rik van
Schil spreekt me aan. Het is een Christus die levend voor zijn kruis staat, met
wijd gespreide armen en met open ogen. Hij wilde bewust het lijden en de dood
van Christus niet overdrijven. Want door te sterk en vooral veel te uitsluitend
het accent op het lijden te leggen gaan we voorbij aan de essentiële zin van de
kruisdood van Christus.
Christus’ lijden is
pas voltooid met de verrijzenis. Daarom hangt hij niet aan zijn kruis. Hij
zweeft er los voor, alsof hij al aan het verrijzen is.
Rik van Schil heeft
voor een Grieks kruis gekozen. De keuze van dit kruis maakt dat Christus’ hoofd
boven het kruishout uitstijgt. Hij overwint de dood. Zijn armen zijn zo wijd
mogelijk uitgespreid. Maar omdat zijn handen los zijn, staat hij als het ware
gereed om de hele mensheid te omarmen. Is het immers niet door Christus, dat
wij weten dat God een liefhebbende God is? De blik die uit Jezus ogen straalt
sluit hierbij aan: alles omvattende liefde, alles omvattende mededogen, het
alles omvattend begrijpen….
Ab van de Vrie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten