afsluiting veertigdagenkalender

Beste volgers van de veertigdagenkalender van de Hoeksteen,

De veertig dagen van aswoensdag tot Pasen liggen achter ons. Het is Pasen geworden en de tijd van inkeer en misschien wel vasten is voorbij. Dank aan alle gemeenteleden die samen de veertig verbeeldingen hebben gemaakt en met ons gedeeld. Stuk voor stuk unieke weergave’s van wat de verschillende makers dachten en voelden bij de teksten en namen van de zondagen. De laatste bijdrage was van Jo Kodde. Helaas was zijn naam niet vermeld bij de publicatie.

Het gebruik van nieuwe technieken heeft ook verwarring gebracht, soms lukte het niet om aangemeld te worden voor de dagelijkse e-mail, het was voor het kalenderteam ook zoeken in het begin hoe het zou werken. Een speciaal woord van dank voor Leo Hollestelle die met het idee kwam om een blog te gebruiken en ook veel werk heeft gehad om een en ander vorm te geven. De taakgroep Eredienst gaat nu evalueren en bekijken hoe we nieuwe technieken kunnen gebruiken in onze gemeente.

Het blog geeft ook de mogelijkheid om te reageren. We zijn erg benieuwd wat uw mening is over dit blog, wat u heeft aangesproken of juist niet en welke tips u heeft om het nog beter te maken. U mag reageren via het blog maar het kan ook op het e-mailadres: kalenderhoeksteen@gmail.com

 

De blog gaat nu in rust, voorlopig krijgt u, ’s morgens net na 5 uur, geen mailtjes meer van de veertigdagenkalender. Dank voor uw belangstelling en misschien tot een volgend keer.

Het veertigdagenkalenderteam:

Bram de Muijnck

Tom Strating

inspirerende woorden van een heel bijzonder mens

Pasen is :             beginnen met een schone lei.

                                  blijheid uitstralen.

Nelson Mandela werd na 27 jaar gevangenschap, de leider van zijn land.

(Hij leek opgestaan uit de dood.)

Bij zijn  inauguratie zag hij kans miljoenen mensen te inspireren met deze woorden:

                Bestemd om te stralen

               

Onze diepe angst is niet dat we onmachtig zouden zijn.

Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht.

Niet de duisternis, maar het licht in ons is wat wij het meeste vrezen.

We vragen onszelf af:

“wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend, begaafd of geweldig te achten?”

Maar waarom zou je dat niet zijn?

Je bent een kind van God!

Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden.

Er wordt geen licht verspreid als mensen om je heen hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.

We zijn bestemd om te stralen, zoals kinderen dat doen.

We zijn geboren om de glorie van God, die in ons is, te openbaren.

Die glorie is niet slechts in enkelen, maar in ieder mens aanwezig.

En als wij ons licht laten schijnen, schept dat voor anderen de mogelijkheid hetzelfde te doen.

Als wij van onze diepste angst bevrijd zijn, zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.

Jo Kodde

verrijzende Christus aan het kruis

Een verrijzende Christus aan het kruis 

Dit beeld van Rik van Schil spreekt me aan. Het is een Christus die levend voor zijn kruis staat, met wijd gespreide armen en met open ogen. Hij wilde bewust het lijden en de dood van Christus niet overdrijven. Want door te sterk en vooral veel te uitsluitend het accent op het lijden te leggen gaan we voorbij aan de essentiële zin van de kruisdood van Christus.

Christus’ lijden is pas voltooid met de verrijzenis. Daarom hangt hij niet aan zijn kruis. Hij zweeft er los voor, alsof hij al aan het verrijzen is.

Rik van Schil heeft voor een Grieks kruis gekozen. De keuze van dit kruis maakt dat Christus’ hoofd boven het kruishout uitstijgt. Hij overwint de dood. Zijn armen zijn zo wijd mogelijk uitgespreid. Maar omdat zijn handen los zijn, staat hij als het ware gereed om de hele mensheid te omarmen. Is het immers niet door Christus, dat wij weten dat God een liefhebbende God is? De blik die uit Jezus ogen straalt sluit hierbij aan: alles omvattende liefde, alles omvattende mededogen, het alles omvattend begrijpen….

Ab van de Vrie

de maaltijd

Kort voor zijn heengaan heeft Jezus in het houden van een maaltijd met zijn leerlingen

uitdrukking gegeven aan zijn laatste bedoelingen. Hun heeft hij opdracht gegeven

om dat op dezelfde wijze te blijven doen na zijn heengaan.

In het vieren van de maaltijd grijpt de gemeente vooruit op de maaltijd van de

voltooide vreugde en gemeenschap. Tegelijk kijkt zij terug naar de weg van Jezus

waarin haar die toekomst ontsloten is.

De maaltijd is de meest omvattende uitdrukking van het heil. Het verleden van

Christus’ offer, de toekomst van het rijk van God en het heden van de tegenwoordigheid

van Christus in de Geest komen erin samen.

Gebed:

Wij zegenen U, Vader,
vanwege het leven en de kennis,
waaraan Gij ons deel hebt gegeven door Jezus, uw dienaar.
U zij de heerlijkheid in alle eeuwen!

Zoals het brood, dat wij breken,
verstrooid was over de bergen
en werd samengebracht, en één is geworden,
breng zo uw gemeente bijeen in uw rijk,
van de einden der aarde.
Want U is de heerlijkheid en de kracht
door Jezus Messias,
in alle eeuwen der eeuwen! (Didache 9:1-4)

Rini Moeliker/Andrea van der Vegt

het laatste avondmaal

Kees van Wouwe

de nardusolie

                                                         Arcabas: De nardusolie

Femke Jobse 

Mijn kostbaarste bezit

Aan het einde van mijn leven is mijn hart al vergeven.

Mijn kostbaarste bezit is al aan Hem gegeven.

Wat er nog over is, deel ik met jou!

Lous en Nicole

Bring me to life

Johannes 12: 20 – 33  als een graankorrel in de aarde….

Jezus spreekt over zijn komende dood met een aansprekende vergelijking : hij zal begraven worden, als een graankorrel.  Die sterft om te leven: want er zal een grote oogst volgen!

Op een zondag in november bezocht ik samen met de jeugdigen van de zoekgroep de begraafplaats in Middelburg. Het viel ons op, dat op grafstenen hier en daar het symbool van een tarweaar was afgebeeld. Hoopvolle verbeelding: dat de dode, die daar begraven was, als een graankorrel gezaaid, lag te wachten op de opstanding? 

Ik mag graag de muziek van de Duitse groep “Gregorian” beluisteren.  Een heel mooi nummer vind ik:  “Bring me to life” (oorspronkelijk uitgebracht door Evanescense).  Een hartstochtelijke roep om gered te worden uit de dood…. Het kan figuurlijk bedoeld zijn:  eenzaamheid, depressie, een zwart gat. Maar je kunt het ook horen als een noodkreet van een mens met letterlijk de dood voor ogen.

In het niet-religieuze lied is het de liefde van mensen die dwars door de dood heengaat; in het christelijk geloof mogen we vertrouwen op de liefde van Christus. Hij laat zijn geliefden, die in het donker wachten, niet los, maar zal ze tot leven roepen.

Wake me up (Wake me up inside)
I can't wake up (Wake me up inside)
Save me (Call my name and save me from the dark)

Wake me up (Bid my blood to run)
I can't wake up (Before I come undone)
Save me (Save me from the nothing I've become)

Now that I know what I'm without
You can't just leave me
Breathe into me and make me real
Bring me to life

Annelies Moolenaar
amoolenaar@zeelandnet.nl

Herr, unser Herrscher

De tekst voor die periode is Johannes 12 vers 20 - 33.

In dit bijbelgedeelte spreekt Jezus over zijn dood.

Het lijden en sterven van Jezus is door Johann Sebastian Bach op magistrale wijze vastgelegd in de Johannes-Passion (BWV 245).

Bach schreef de Johannes-Passion in 1724 in drie maanden tijd. Op 7 april van dat jaar, Goede Vrijdag, werd de Johannes-Passion voor het eerst uitgevoerd in de Nicoaïkirche in Leipzig. Een jaar later verving hij het openingskoor door een ingetogen koraalbewerking, waarschijnlijk omdat er kritiek op de (te uitbindige) muziek was gekomen. Dit openingskoor is van een ontroerende schoonheid en grote zeggingskracht.

 

Herr, unser Herrscher, dessen Ruhm in allen Landen herrlich ist!

Zeig' uns durch deine Passion, dass du, der wahre Gottessohn,

zu aller Zeit, auch in der grõssten Niedrichkeit,

Verherrlicht worden bist.

 

In de bijlage staat dat openingskoor, uitgevoerd door het Collegium Vocale te Gent onder leiding van Philippe Herreweghe.

De aangrijpende beelden komen uit de film "The Passion of the Christ".

 

 

Piet Ploeg.

Op Goede Vrijdag 6 april 2012 zingt de Koninklijke Oratoriumvereniging Middelburg De Johannes-Passion in de Zeeuwse Concertzaal.

Eerbied

Over de eerbied

Gij moet het eenzaam laten

het zaad dat ligt te slapen

en dat al kiem gaat maken.

Dit eerstelingsbewegen

van leven binnen leven

vermijd het te genaken.

Laat het stil zijn in zijn waarde,

zaad in de donkere aarde

zaad in de donkere aarde.

En het zal groen ontwaken.

Ida Gerhardt

Wydo van der Lee